Ο ρόλος των κοινοτήτω στην διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομίας
Στις 18 Μαΐου 2018, κατά την διάρκεια της έκθεσης «Οι θρύλοι ξαναζωντανεύουν στα κεντήματα» στο χώρο της Οικίας Θεοτοκόπουλου, πραγματοποιήθηκε η συζήτηση με το θέμα: Ο ρόλος των κοινοτήτων (συλλόγων, ΜΚΟ, ιδρυμάτων κτλ) στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομίας.
Στην συζήτηση συμμετείχαν: ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών Σάμ Ιντρίσου, η διαχειρίστρια της ΜΚΟ «Βορυσθένης» Άννα Μανιάτη, η συλλέκτρια Βίρα Ματκόβσκα, η επίτιμη δασκάλα λαϊκής τέχνης Λιουντμίλα Πάβλοβα, το μέλος της επιτροπής του Club of Ukrainian women in Greece Σβιτλάνα Τσορνένκα, η business-coach Λαρίσα Οβτσαρούκ, ο πρόεδρος του Anasa Cultural Center Μιχάλης Afoloyan, ο πρόεδρος της ΜΚΟ « Κληρονομιά & μουσεία, Τέχνη, Πολιτισμός, Παιδεία », ο πρόεδρος της ΜΚΟ «Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά & Μουσεία», η γενική γραμματέας της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Φίλων Μουσείων (WFFM), η πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Φίλων Μουσείων (HFFM), εθνολόγος, Λίλα Ντε Τσάβες.
Εξετάστηκαν ο ρόλος του κράτους και των κοινοτήτων (πρωτοβουλιών) στη διατήρηση και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εθνικές μειονότητες στη χώρα κατοικίας για την πραγματοποίηση πολιτιστικών και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων τους, ο ρόλος των πολιτιστικών δραστηριοτήτων στην κοινωνική ένταξη των μεταναστών και άλλα.
Ως συμπέρασμα συμφωνήθηκε ομόφωνα ότι δεν πρέπει να υποτιμούμε το ρόλο και την αναγκαιότητα της κρατικής παρέμβασης στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, ιδιαίτερα σε σχέση με το διεθνές επίπεδο. Ωστόσο, η κινητήρια δύναμη στη διαδικασία προώθησης, διάδοσης και ευαισθητοποίησης εξακολουθεί να ανήκει στους κοινωνικούς οργανισμούς. Οι τελευταίοι σήμερα πρέπει να επινοήσουν τρόπους για να διευρύνουν το ακροατήριο και να διαφοροποιήσουν τις πηγές χρηματοδότησης. Αλλά μπορούν να λάβουν την απαραίτητη υποστήριξη όχι μόνο από το κράτος, αλλά και από τη συνεργασία μεταξύ τους. Η οργάνωση διεθνών ενώσεων και ομοσπονδιών όχι μόνο θα προσελκύσει περισσότερο κοινό, αλλά και θα διευκολύνει τη διαδικασία της προώθησης των ενδιαφερόντων μειοψηφίας των διαφόρων χωρών.
Τέλος, σημειώθηκε η ανάγκη για παρόμοιες συναντήσεις, για τη δημιουργία κοινών πρωτοβουλιών, την ανταλλαγή εμπειριών κλπ.